Özfarkındalığımın çok yüksek, feminist ideallerimin çok sağlam olduğunu sanardım. değilmiş. vücudum güzel gözüksün diye yıllarca çabaladım, iki haftalık spor programları, yürüyüşler, diyetler, güzel kıyafetler, güzel takılar, en ilgi çekici olmak için çabaladım çünkü bazen sadece ruhumun görülmesi yeterli değildi. Fiziksel olarak da görülen olmak istedim ama biraz güzel olmak yetmedi. birkaç erkek tavlamak birkaç kızdan iltifat almak da yetmedi, en güzeli, en çekicisi ben olmalıyım gibi hissettim, o zaman durabileceğimi düşündüm. Fark ettim ki olabiliyorum, benden etkilenebilecek bir sürü insan var ama bu güzelliği nasıl kullanacağımı bilmiyordum, beni daha da güçsüzleştirdiğini hissettim. Sahip olduğunuz ve kullanmayı bilmediğiniz özelliklerinizi insanlar kullanmaya çalışır, sizden onu alana, sizi tamamen tüketene kadar sömürürler. ben de sömürüye izin verdim çünkü ne yapabileceğim hakkında hiçbir fikrim yoktu, bu his hoşuma gidiyordu ama beni yavaşca çürütüyordu. arzulanmayı sevilmek sanmaya devam ettim. bunun sevgi olmadığını biliyordum ama o an sevilmiş hissetmem gerekiyordu ve elimde sadece arzulayan erkekler vardı, başka çarem yoktu. sanki muhtaçtım, her fırsatı değerlendirmeliydim eğer biraz olsun önemsendiğimi hissedebileceksem her şeyi yapardım, onların talep etmesine bile gerek yoktu sonunda, konuşmadan, söylenmeden okuyordum akıllarını ve sonraki her sabah önce bir kıpırtı sonra bir nefret çöküyordu üstüme. gerçekten ben mi istedim böyle olmasını? yoksa yaşadıklarım bana doğru olanın bu olduğunu mu öğretti? doğru olmadığı o kadar barizdi ki…
kullanılmış hissediyorsanız şunu bilin ki sizin hatanız değil, salak değilsiniz ve bu sizi tanımlamıyor, şu an böyle hissetmen hep böyle hissedeceğin anlamına gelmiyor. ve evet, o an bunu sen istemiş olsan da, kendini öne çıkartmak için türlü numaralar yapmış olsan da, it’s not your fault.
Travmalarımız, tecrübelerimiz, gördüğümüz ve görmediğimiz şeyler hepsi sonraki adımlarımızı etkiliyor hatta belki düşündüğümüzden de fazla. aldığım riskler bana zarar verdi, kendimi sorgulattı, gerçek ben hangisi bilmiyordum, bilmek istediğimden de emin değildim. kendimi kazıyarak yıkamak istiyodum, derim değişene dek.
Sevildiğini hissetmek için bir şeylere zorunda olduğunu hisseden bir kız tanıdım. çok yorgun, çok kırgın bir kız. çok özel ama farkında olmayan bir kız. şimdi onu evime alacağım, ona çok iyi bakacağım, büyüteceğim ve bir daha kimsenin ona böyle hissettirmesine izin vermeyeceğim.
ne kadar sevilsek ovgu alsak da yetmiyor. Ne kadar guzel ve iyi olursak olalim farkinda olmadan kendimizi kullandirttigimiz oluyor. Bu yaziyi okuyana kadar kullanildigim zamanlari unutmustum. Simdi aklima geldi ve iyi ki geldi. Farkinda olmak en azindan degistirebilmemizi saglar 🫶🏻
kalemine sağlık okurken farkındalık gelişimini hissedebildim 🩷